Annesinin ölümünden habersiz olan Mustafa Kemal, aynı saatlerde trenle çıktığı Yurt gezisinde uyumaktaydı. Gecenin ilerleyen saatlerinde gördüğü kabus gibi rüya yüzünden kan ter içinde uyanır..
Bir sigara yakar ve zile basarak kompartımanındaki hizmetine bakan Ali Çavuş’u çağırıp:
- “Gördüğüm rüya canımı sıktı…”der.
Ali Çavuş :
- ”Hayırdır Paşam” deyince..
Atatürk de rüyasını anlatır:
- “Pek hayır olacağa benzemiyor. Kırlık bir yerdeymişiz. Her taraf yeşillik. Birden bire sel geliyor, annemi alıp götürüyor. Endişe ediyorum. Yaverlere söyle, İzmir’e telgraf çekip annemin sağlık durumunu sorsunlar…”
Acı haber tez gelir derler… Kısa bir süre sonra Yaver Salih’in yolladığı şifreli telgraf le gelir. Atatürk telgrafın şifreli olduğunu derhal anlayarak:
- “Annem öldü mü?”
Ali Çavuş üzgün bir şekilde telgrafı uzatır:
- “Başınız sağ olsun Paşam.”
Gözleri yaşla dolan Atatürk :
- “Bana malum oldu.. Bana malum oldu… Bunun kabusunu gördüm ben.. Anam.. Zavallı çilekeş anam.. Benim anam öldü başka analar sağ olsun..”
diyerek koltuğuna çöker. Vatan hizmetinin zorunluluğu yüzünden annesinin cenaze törenine katılamaz.
Bunlar ve bundan daha fazlası kehanet Atatürk’ün düşüncelerinde belirmiştir. Daha sonra bunları çeşitli olaylardan sonra dile getirerek parapsikolojik yeteneğini görmemize neden oluyor.
Daha fazla bilgilenmek için Gazeteci Ali Bektan’ın 18 yıllık alın teriyle çıkardığı “ATATÜRK’ÜN KEHANETLERİ” adlı kitabını alabilirsiniz. Gerçekten bizim için bir “Kader” diyebileceğimiz Atatürk sözleri, fikirleri ve düşüncerini TÜRK HALKINA her zaman önüne sunmuştur.
Bize düşen böyle bir kişiliğe sahip olduğumuzla övünmek yerine,bize kalan mirasları olan ülkemiz ve düşüncelerini geliştirip yeni neslin çocuklarına “net bir “ TÜRKİYE bırakmak için çalışmamız gerekecektir.
Durumumuzu özetlersek :
”Bilginin efendisi olmak için Çalışmanın kölesi olmak lazımdır.”
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder